پراکنش مکانی پارامترهای نفوذ آب به خاک در مقیاس ناحیه ای

پراکنش مکانی پارامترهای نفوذ آب به خاک در پهنه­ای به وسعت 4000 هکتار از اراضی دشت کوار واقع در شرق شیراز بررسی شد. بدین منظور، نفوذ آب به خاک با استوانه­های دوگانه در 161 ایستگاه با شبکه بندی منظم 500×500 متر اندازه­گیری گردید. جرم ویژۀ ظاهری (bd)، مقدار رطوبت اولیه خاک، درصد شن، سیلت و رس خاک، مقدار کربن آلی، درصد اشباع خاک، ec و ph خاک نیز اندازه­گیری شدند. میان­یابی پارامترهای نفوذ، با روش­های کریجینگ، وزن دادن عکس فاصله و کوکریجینگ، با مدل­های خطی، نمایی، گوسی و کروی انجام گردید. اعتبارسنجی متقاطع با استفاده از آماره های میانگین اریب خطاها، میانگین مطلق خطاها، مربع میانگین خطاها و ریشه میانگین مربعات خطاها، انجام و بهترین درون­یاب انتخاب شد. با بهترین روش درون­یاب، نقشه پراکنش مکانی پارامترها تهیه گردید. برآورد ضریب a مدل کستیاکوف به روش کوکریجینگ (مدل کروی) و با استفاده از فاکتور کمکی جرم ویژه ظاهری، با  99/0=r2، اثر قطعه­ای 002/0- و دامنۀ موثر 3002 متر بر روش کریجینگ ارجحیت داشت. توانb مدل کستیاکوف با 97/0=r2،  اثر قطعه­ای 005/0 و دامنۀ موثر 14410 متر  از روش کریجینگ با مدل نمایی حاصل شد. برای برآورد ضریب s مدل فیلیپ، روش کوکریجینگ با مدل کروی و با فاکتور کمکی جرم ویژه ظاهری با 99/0 =r2 و دامنۀ موثر 2973 متر بر روش کریجینگ ارجحیت نشان داد. برآورد ضریب انتقالی مدل فیلیپ به روش کوکریجینگ و مدل گوسی با 996/0=r2، اثر قطعه­ای 0003/0 و دامنه موثر 3862 متر دقّت مناسبی داشت. استفاده از رطوبت اولیۀ خاک، bd، درصد اندازۀ ذرات، درصد اشباع و کربن آلی خاک به عنوان فاکتورهای کمکی تقریباً نتایج قابل قبول برای برآورد پارامترهای نفوذ ارائه دادند.